Een automatische interne cardio defibrillator AICD (Automatic Internal Cardio Defibrillator) ook wel ICD, is een medisch apparaat dat wordt geïmplementeerd bij mensen met een verhoogd risico op abnormale levensbedreigende hartritmestoornissen, zoals ventriculair tachycardie (snelle hartslag in de onderste kamers van het hart) en ventriculaire fibrillatie (chaotische en onregelmatige hartslag in de onderste kamers van hart). Wanneer een AICD een abnormaal hartritme detecteert, geeft het een kleine elektrische schok waardoor het hartritme zich moet herstellen. Een AICD kan het risico op een plotseling hartstilstand verminderen.
Een AICD wordt in een OK onder volledige narcose geïmplanteerd en verbonden met het hart d.m.v. speciale leads waaraan elektroden zijn bevestigd, deze elektroden maken contact met het hart. De gehele procedure duurt doorgaans twee tot drie uur en patiënten worden veelal de volgende dag weer uit het ziekenhuis ontslagen. Oudere apparaten werden geïmplanteerd in de buik maar de nieuwere, kleinere apparaten worden meestal geïmplanteerd onder het sleutelbeen, zoals ook het geval is bij een standaard pacemaker.
Een AICD bestaat uit een generator, batterij en elektronische circuits. De behuizing is meestal gemaakt van titanium en is volledig dicht. De leads zorgen voor de verbinding tussen de AICD en de elektroden in het hart. Deze elektroden geven de elektrische activiteit van het hart door en kunnen ingeval van een hartritmestoornis ook een elektrische schok geven.
Verder heeft een AICD een antenne zodat er gecommuniceerd kan worden met een uitlees/ programmeer unit. Met deze uitlees/ programmeerunit wordt een AICD voor een specifieke patiënt ingesteld en kan worden nagegaan wat de status van de batterij is, hoe het hart ritme is geweest en welke correcties een AICD heeft moeten uitvoeren. Indien nodig kan de programmering worden aangepast. Door routinematig toezicht wordt ook de conditie van de interne batterij in de gaten gehouden. De levensduur van een batterij varieert afhankelijk van de instellingen en het gebruik, tussen 5 en 15 jaar. Wanneer de batterij het einde van zijn levensduur nadert, wordt een AICD in zijn geheel verwijderd en wordt er een nieuwe AICD geïmplementeerd. De AICD leads worden daarbij meestal opnieuw gebruikt.
Een AICD is niet perfect, soms geven ze elektrische schokken bij niet levensbedreigende snelle hart ritmes. Patiënten wordt dan ook geadviseerd om ontvangen schokken zo snel mogelijk te melden zodat door het ziekenhuis kan worden nagegaan of de programmering en/ of medicijnen moeten worden aangepast.
